Informacje na temat stosowania środków sanitarnych:
Składniki środków sanitarnych i ich funkcje
Biocydy: Biocydy to składniki czynne zwalczające bakterie gramdodatnie, odpowiedzialne za nieprzyjemny zapach. W tej branży stosowanych jest około pięciu różnych biocydów, często w kombinacjach. Głównym czynnikiem determinującym zawartość biocydów jest postać produktu (płyn, tabletki lub proszek). Najpowszechniej stosowane biocydy to formaldehyd, glutaraldehyd (pentanodial), bronopol, sole czwartorzędowe i adamantan chlorotriazynowy.
Barwnik: Środki zapachowe są niebieskie, ponieważ jest to najbardziej atrakcyjny kolor. Umożliwia on ukrycie nieczystości.
Aromat: Aromat maskuje resztki nieprzyjemnego zapachu i tworzy przyjemne środowisko. Dostępny jest szeroki wybór zapachów.
Środki powierzchniowo czynne: Aromat maskuje resztki nieprzyjemnego zapachu i tworzy przyjemne środowisko. Dostępny jest szeroki wybór zapachów.
Wybór produktu sanitarnego
Sprawdzone działanie: Należy wybierać produkty o dobrej renomie, o sprawdzonym działaniu i z zaufanego źródła.
Wymogi oczyszczalni ścieków: Niektóre zakłady oczyszczające ścieki nie przyjmują ścieków oczyszczonych przy użyciu formaldehydu. Substancja ta jest zakazana na przykład w Kalifornii. Tradycyjnie formaldehyd uważa się za najskuteczniejszy. Ponadto niektóre stany rozważają zastosowanie takich samych zasad do glutaraldehydu. Obecnie jednak środki niezawierające formaldehydu są równie skuteczne, jedynie może nieco droższe. Ważne jest zatem zapoznanie się z lokalnymi wymogami oraz sprawdzenie, jaki biocyd jest substancją czynną w używanym produkcie.
Bezpieczeństwo: Innym istotnym aspektem jest bezpieczeństwo. Do pewnego stopnia wszystkie biocydy są toksyczne. Dlatego podczas stosowania produktów zapachowych ważne jest zachowywanie zdroworozsądkowych środków bezpieczeństwa. Zwykle wystarczają okulary ochronne i rękawice odporne na rozpuszczalniki. Więcej informacji na temat środków ochrony osobistej można znaleźć w karcie charakterystyki produktu. Za najbardziej toksyczne uważa się produkty na bazie formaldehydu. Drugą substancją pod względem toksyczności jest prawdopodobnie glutaraldehyd (pentanodial). Bezpieczeństwo stosowania może zależeć również od metody dozowania. Na przykład pompki dozujące, tabletki, saszetki lub butelki odmierzające ilość ułatwiają aplikację produktu i, tym samym, zmniejszają ryzyko kontaktu.
Koszt: Najbardziej ekonomiczne są produkty płynne, pod warunkiem ich prawidłowego stosowania. Zdarza się jednak, że są one nadużywane, co zmniejsza oszczędności. Istnieje również ryzyko strat z powodu rozlewania. Z kolei stosowanie środków w gotowych, odmierzonych dawkach ułatwia kontrolowanie kosztów. Do najpopularniejszych tego typu produktów należą saszetki, tabletki oraz butelki z systemem odmierzania dawki poprzez przechylenie lub ściśnięcie. Inną często stosowaną metodą oszczędzania czasu i kontrolowania kosztów jest wstępne mieszanie produktów w zbiorniku na pojeździe asenizacyjnym. W przypadka tej techniki najodpowiedniejsze są środki w płynie.
Rozwiązywanie problemów i podstawowe informacje:
Roztwór barwiący zmienia kolor na zielony szybciej niż oczekiwane
Za duże „wyzwanie” – zwiększ częstotliwość serwisu.
Zanieczyszczenia chemiczne – upewnij się, że nie są wyrzucane/wylewane żadne substancje chemiczne.
Za dużo wody lub za mało środka chemicznego (nieprawidłowy stosunek środka chemicznego do wody)
Woda deszczowa – napraw nieszczelności.
Pojemnik nie pachnie tak intensywnie jak się spodziewano
Długie przechowywanie z narażeniem na czynniki atmosferyczne – lub nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV lub światło słoneczne
Zbyt niskie temperatury – przechowuj w cieplejszym miejscu.
Zmiana parametrów pojemnika (inna specyfikacja dostawcy pojemnika)
Z aromatem – w świeższej partii aromat jest słabszy. Starsze, bardziej utlenione aldehydy tworzą acetale i półacetale, nadając więcej „głębi” intensywności zapachu.
Produkt wydaje się niewystarczająco gęsty
Zbyt wysokie temperatury – przechowuj w umiarkowanych warunkach otoczenia.
Operator zmienił procedurę przetwarzania produkcyjnego.
(Należy pamiętać, że spośród dwóch identycznych formuł jedna może wydawać się „gęstsza”)
Nieprzyjemny zapach utrzymujący się po czyszczeniu/serwisie.
W zbiorniku znajdują się śmieci – sprawdź, czy w sanitariacie nie ma takich śmieci jak puszki lub gałęzie i w razie potrzeby usuń je.
W sanitariacie pozostają nieczystości – sprawdź sanitariat pod kątem pęknięć lub szczelin, w których pozostają zabrudzenia i przeprowadź niezbędne naprawy.
W zbiorniku znajduje się fragment odzieży lub szmaty – sprawdź sanitariat pod tym kątem i usuń wszystkie materiały.
Toaletowy środek chemiczny został zanieczyszczony – zacznij używać świeżego opakowania środka chemicznego i podejmij działania zapobiegające zanieczyszczeniu w przyszłości.
Nagromadzone nieczystości powyżej linii wody
Ilość wody jest za mała – pilnuj, aby używać co najmniej 19 litrów wody.
Za duże „wyzwanie” – zwiększ częstotliwość serwisu.
Roztwór w zbiorniku zabarwia się na brązowo
Jeśli roztwór w zbiorniku zabarwia się na brązowo natychmiast po serwisie, oznacza to, że toaleta nie została prawidłowo wyczyszczona lub użyto zbyt małej ilości środka chemicznego.(barwa zielonkawa przechodząca w brązowawą)
Jeśli woda w zbiorniku jest zabarwiona przed serwisem – jest to czasami normalne, w szczególności w przypadku intensywnego użytkowania. Oznacza to, że kabina wymaga na początek większej ilości środka chemicznego.
Zanieczyszczenia chemiczne z innych środków mogły zneutralizować środek zapachowy w zbiorniku magazynującym.
Białe proszkowe osady, przypominające unoszące się na powierzchni szumowiny
Biały materiał unoszący się na powierzchni – może być to efekt wchodzenia nieczystości w interakcję ze składnikami detergentu lub resztki papieru w środku chemicznym. Może stanowić to problem estetyczny, ale nie wpływa na skuteczność
Możliwe, że jest to efekt interakcji stabilizatorów z substancjami wiążącymi, który jednak nie zmniejsza skuteczności.
Jak odróżnić barwnik NSD od zwykłego barwnika
Umieść jakąkolwiek białą rurę PCW w zmieszanym roztworze. Jednocząsteczkowy składnik zawarty w zwykłym barwniku zmywa się w miarę mycia/płukania. W przypadku zwykłego barwnika kolor znika niezależnie od typu plastikowej powierzchni.
Szybkie odbarwianie wody w zbiorniku – duże „wyzwanie” zwiększ częstotliwość serwisu lub zmień produkt na zawierający zwykły barwnik
Zwykły barwnik ma lepsze właściwości ukrywające/maskujące.
Zalety i wady zwykłego barwnika i barwnika NSD Zwykły barwnik a barwnik nieplamiący (NSD)
Techniczne różnice w składzie
Właściwości plamiące na skórze
Właściwości plamiące na twardych powierzchniach
Różnice we właściwościach maskujących
Zalety/wady płynu
Łatwiejsze mieszanie w celu uzyskania kompletnej mieszanki
Większa elastyczność dzięki różnym typom formuł
Trudności w kontrolowaniu kosztów pojedynczych serwisów, ale wydajność może być największa
Ryzyko bałaganu i rozlania
Większa swoboda stosowania aromatu w razie potrzeby
Zalety/wady proszku
Dozowanie – łatwiejsza kontrola kosztów
Mniejsze ryzyko rozsypania i bałaganu
Łatwiejsza obsługa i transport
Ograniczenia dotyczące dodatków do formuły/li>
Bezpośrednie dobieranie ilości a gotowe mieszanki substancji (Różnica w wydajności)
Typy substancji zapachowych
Typy sprayów
Koncentraty czystych zapachów w postaci olejków
Emulsje zapachowe
Dysk odświeżający powietrze
Stosowanie środków czyszczących
Środek odwapniający (zapachowy)
Środek do usuwania graffiti
Silny środek odtłuszczający
Środek do mycia pojazdów
Środek do mycia pisuarów
Środek myjący (zapachowy)
Zapach nie utrzymuje się przez cały tydzień
Zmniejszona intensywność zapachu – głównie na skutek odparowywania składników lotnych w wysokich temperaturach; rozważ zwiększenie częstotliwości serwisu. Jest to oznaką odparowywania zapachu; stosuj bardziej trwałą substancję zapachową, dłużej się utrzymującą (składniki powodujące dłuższe zachowywanie zapachu są zwykle droższe).
Saszetki twardnieją
Zapobiegaj wystawianiu ich na wilgoć lub świeże powietrze. Badania wykazują, że każdy kontakt z wilgocią może spowodować twardnienie lub pękanie saszetek. Nie istnieją jednak dowody świadczące o tym, że takie twardnienie zmniejsza skuteczność produktu. Wchłanianie wilgoci może wydłużać czas rozpuszczania w wodzie.
Inne czynniki mogące wpływać na konsystencję lub kruchość saszetki to:
Wahania temperatury; różnica ciśnień na skutek wilgoci zawartej w powietrzu; jeśli foliowe torebki nie są szczelnie zamykane pomiędzy użyciami, może dojść do stwardnienia powłoki. Obsługiwanie saszetek mokrymi dłońmi lub rękoma w mokrych rękawiczkach zdecydowanie zmienia charakterystykę powłoki PVA saszetek.
Bio-saszetki w systemie asenizacyjnym
Minimalne zalecenia dotyczące stosowania bio-saszetek do asenizacji są następujące:
5–10 saszetek w ramach początkowej „terapii szokowej”.
Następnie 1 saszetka na miesiąc
Jeśli to nie wystarczy, należy spróbować stosować 1 saszetkę co 2 tygodnie
Stosowanie po początkowej „terapii szokowej” nie jest ściśle ustalone. Większość użytkowników musi wypróbować różne opcje, ale z zasady dobrze jest zacząć od jednej saszetki na miesiąc.
Środek można po prostu wrzucić do zbiornika. Zalecamy jednak opróżnienie zanieczyszczonego zbiornika, napełnienie go wodą, a następnie wrzucenie 5–10 saszetek „szokowych”.
Woda powinna zajmować od 15–20% pojemności zbiornika. Na przykład, do zbiornika o pojemności 4000 litrów należy na początek wlać ok. 600–800 litrów wody.
Przy comiesięcznym lub codwutygodniowym stosowaniu saszetek wystarczy się upewnić, że w zbiorniku jest płyn, aby saszetka mogła się rozpuścić. Jeśli zbiornik jest pusty, środek się nie rozpuści i nie uaktywni.